Kim

Hoe ben je Boa Parkeren bij de Gemeente Groningen geworden?

“Ik heb tijdens mijn opleiding Handhaving, Toezicht en Veiligheid al stagegelopen bij de Gemeente Groningen. Vroeger wilde ik altijd bij de politie, maar tijdens mijn stage dacht ik, dit is eigenlijk ook heel erg leuk. Toen wilde ik graag hier blijven. Na mijn opleiding heb ik vervolgens eerst een jaar als toezichthouder gewerkt, en ben daarna doorgestroomd als boa. Nu werk ik inmiddels drie jaar als boa met taakaccent parkeren. “

Wat maakte dat je hier graag wilde blijven?

“We zijn samen bezig met de leefbaarheid van de stad. Dat gaat vaak om de ‘lichtere overlastfeiten’, zoals alcoholgebruik in de openbare ruimte, parkeerproblematiek, jeugdoverlast, dat soort dingen. De politie is echt voor de veiligheid en wij zijn meer voor de leefbaarheid. En omdat wij de kleinere overlastfeiten van de politie overnemen hebben zij meer tijd voor de grotere zaken.”

Wat is het verschil tussen Toezichthouder en Boa Parkeren?

“Als Toezichthouder Parkeren controleer je vooral of mensen wel hebben betaald voor hun parkeerplaats met onder andere de scanauto’s. Als Boa Parkeren richt je je vooral op de bredere ‘parkeerproblematiek’. Veel mensen parkeren hun auto’s in wijken waar je niet hoeft te betalen. Op de stoep, in bochten, op invalideplaatsen. Daar krijgen we vaak meldingen over binnen. Ik ga dan met collega’s ter plaatse kijken of we degene van die auto ook kunnen bereiken, zodat die kan worden verplaatst, of we schrijven daarvoor een bekeuring.” 

Hoe ziet een werkdag bij jou eruit?

“We beginnen met een dagdienst om half negen. Dan hebben we eerst een briefing. vervolgens gaan we in koppels de straat op en beginnen we aan de surveillance. Hier kijken wij of overal auto’s netjes geparkeerd staan. Ook controleren wij in de binnenstad waar je in de ochtend alleen mag laden en lossen en in de middag een ontheffing nodig hebt. Verder reageren we veel op meldingen van de politie en inwoners. Na onze middagpauze heb je nog tijd om administratie te doen. En daarna gaan we weer naar buiten. Ik ben ook het liefst buiten. Een kantoorbaan is niks voor mij. Ik ben het liefst op straat en onder de mensen. “

Vind je dat het leukst aan je werk?

“Ja, ik vind het leuk om mensen te helpen, maar ook te handhaven als dat nodig is. Om  problemen in de wijk op te lossen. Als dat lukt, zijn ze je vaak ook erg dankbaar. 

Verder houd ik van de afwisseling. Geen dag is hetzelfde. Je weet nooit wat je tegenkomt. Je kunt ook zomaar een melding krijgen van een reanimatie, en als je daar dan net om de hoek bent, dan ga je daar natuurlijk gelijk naartoe. Het is heel avontuurlijk. Vooral omdat ik hier in de stad zit. Je kunt ook wel BOA worden in een kleinere gemeente, maar daar heb je geen stad. En geen studenten. Daarom zou ik ook niet zo snel weggaan hier. Ik denk dat ik me daar snel verveel.”

Zou je nog iets anders willen doen?

“Nou voor nu zit ik hier eerst goed, maar misschien wil ik later nog wel iets anders doen. Je hebt bijvoorbeeld ook jeugdboa’s bij ons. Zij richten zich voornamelijk op de jeugd en vooral de zogeheten hangplekken. We hebben ook nog wijkboa’s. Dan raak je echt betrokken bij de bewoners van een wijk. Dat lijkt me ook leuk. Je kan gewoon heel veel kanten op.”

Wat zou je een nieuwe collega willen meegeven?

“Als je hier komt werken kom je in een heel leuk en gezellig team terecht, waarin jong en oud samenwerken. Waarmee je elke dag lekker buiten op straat bent. Maar je moet wel een beetje stevig in je schoenen staan.”